oef, ben ff verzeild geraakt

tussen al die witte zeilen die zich zuid-oostwaarts richten.

Ver kaap Hoornen zeker ver van Goede Hoop vandaan.

Ver kaap Hoornen zeker verre

Goede Hoop vandaan.

Koortsen noch vleien hebben ons

vanwege vele goden en

vooral godinnen niet

Kunnen weerstaan.

Telkens weer dit bloed waarmee ze zich lijken te vestigen.

Niet de levenden, doch de doden

hebben veel zulke door mens en ziel verlaten

hun verdere leven kunnen opdoen,

Leven, ontdekken en reizen

is’t weinige wa’t leven me nog onttrekt

Gewoon één poot verder zetten dan wa’k zeleve nie geriskeerd heb.

Zoon is al dood. Voor wie moet’t’k”t nog laten?

voor beroepsmensen? Die ervan moeten leven?

Voor alle inkomens die’k nu ineens trek????

Herinner me nog nachten langs de straten

zonder slaapzak wegens gejat.

Herinner me feesten diep in garages

volledig uitgebrand

maanden geleden

Jaren intussenen celluloiden verbrand

Feesten, durf er niet meer aan te denken.

Elke dag was een feest. Gewoon omda zowel morgen als gisteren een feest zijn

.En hoe’k’t doe?

Hoesten alsof de duivel zelve

zich achterop m’n rug

niet aflatend

me desondanks

gehuurd paardgehuurde schoenen

een man van een daalder waard

alsof de duvel z’n schaduw onwaard

als het licht eennachtegaal

ontregeld

als

haan

de bioklok

ontregeld

lust voorbij

om woorden te vlechten

als harteroosjes

voorbijvaar zo goed als mogelijk elke ellende voorbij

blijf denken dat elk

probleem

zicht

oplost bij elk

Probleem

aux suivant du tout