Latest Entries »

vereisten des levens (of als titel)

vereiste

verijsd verrezen bevroren of ontdooid
koud of warm
reukloos of stinkend
temperatuur-afhangend

geesten eisen niets
tenzij in je dromen
nachtmerries of dagezels
geen hunner kan je leven raken

koud noch warm
rijk noch ….
ach hoe afgezaagd
geesten zitten in flessen en in dromen

in bloemen bergen zeeën en bomen
in geluk en verdriet
in lachen en een traan
niets zal ooit (alweer afgezaagd)

als samenstelling der atoompjes die we zijn
hebben we elkaar allang verslonden
geconsumeerd
en als secundair produkt weer afgegeven

laat dit een nutteloze poging zijn
tot poëzie en venijn
tot het uitbraken van ons eigen verleden
onze oorsprong

gesprongen oren
gebarsten knoken
maagzuur en nutteloze erecties
dromen bepalen ons leven

zoals bij’t ontwaken
de draak met z’n enorme kaken
ons houdt in de greep
van tandpasta en de zeep

draken demonen geesten
en al uit fantasie ontsproten
ze bestaan
uit brons of koper gegoten

gewild of ongewild
rijmelarijën en smartlapperij
hoort bij het leven als
peper en kandij

weet en besef da wa ‘k doe
onzinnig is en energieverslindend
geen internet zonder atoompjes te splijten
zonder fossielen te verstoken

ben een stinkerd een rijke stinkerd
nutteloos en overbodig
maar
maar

probeer zoveel mogelijk
in’t ilegale te leven
zo zondig al maar kan
wetten te overtreden

wetten opgelegd
door nucliair winstbejag
door economie en gezag
ook al in holland geboren, ben gebelgd

door winstbejag
en zinloos gezag

statenloos
verbolgen
gekromd
door werk of luiheid

einde
schluss

postcard

wie heeft er laatstens nogges een kartonnen geel kaartje in de hand geduwd gekregen door de plaatselijke postbode; die je dan ook als excuus voor je partner kon (ge)(mis)bruiken om toch maar die nieuwe fles Calvados open te doen?
Laat me toe een volgend raadseltje te onttellen (vertellen kunnen alleen maar de goei moppentappers, waar’k mezelf absoluut niet bijreken) : Waarom is een ezel zogenaamd dom????  Sinds de automobiel zo’n 100 jaar geleje waren paarden niet meer zo "in". vanuit het paarden muilezels ezelmuilen kamelen en echte ezels- ogenblijk gezien, dus kijk alsof je zelf een ezelskalf bent en zie ….. ineens hoef je de zweep niet meer te voelen want dat ijzeren ding in die koets doet "brrrroem, en zonder mij of me zussie dat verleden jaar voor de opbrengst van haar vlees verkocht is?" ???

heb eigenaardigheidje
heb ooit echte vader anex zaaddonor gehad
die geboren was in 1899
en leef nu in ???
krijg mn ouwe rekenmasjientje
niet voorbij de tweeduizend

made in hong-kong 1969 staat er vanachter op

u da’k uit m’n hart ga praten, ja, Brigitte Bardot was inderdaad mn eerste
 …. dream on ….
en ja, vind het nu ook ook faute madam. En zo verwonderlijk onverwacht een hyperouwe madam ook !?!?!?

ach intussen heb k zelf ook altijd de groenste blaadjes proberen te blijven proeven.
al zijn de laatste jaren de oogsten  ouder en zeldzamer geworden
of onbestaande

ben namelijk lelijker dan de donkerste nacht
en alleen de zonnigste zon                  (pluto gaat het niet doen)
kan mn honger naar het ongewisse stillen

pfffffffft, bier komt aan me ore uit
gin en andere waterlijkende dingen
dingen naar het meest geconsumeerd te zijn
oren neus of speen uitkwamen

Haven’t i have the right to live like i like?
danke stadsentooggenoten
decennialang geleje

smile, on my face anyway
smile for you
like yonger !!!

smile

stop

Geuren Kleuren Klanken
Smaken en Pure Lust
klanke zonder planke klinke nie
goesting en lust zijn zusjes
kleure zonder pijn issernie
rieke doen we met een uitwendig en kwetsbaar orgaan
genaamd de pé …. euh ….. neusvleugelpiano

Herhaal
niets gmakkl’ker ter wereld
dan een kutje in je bed te krijgen
gewoon gratis bij ikea
 plastic of varkensvlees
……
over honderd jaar
maakt t niet meer uit
we kunnen nu al met kleuren toov’ren
klanken zijn digitaal bedwongen
beelden bloederig maar koud

…………

en toch uit hemelskoren
hemels hells maar in mn oren
 …..

verdomme keer naar je hellen terug
verkeerderde oren en lastige mug

…..

Gedaan

maar muggie ennik
strijden strijdje
als gladiators

wie heeft de grootste hand me muggie?
heb idd lekkere prikbare bille me muggie
maar jij hebbe dorst en ikke moordlust
arrem muggie
denk je te ontsnap’n
volgezopengevreten
van mn lijf?

arm muggie,
slechts een half leven zul je leven
net zoals velen onder ons
half geleefd en helemaal verzopen

mugjes zijn we allemaal
van in de wieg tot ’t stervensbed

fini
turn the page

lege Muse

Muse
aan of af
wezig

muse
weg
met
de
bel

hebbe jullie gluk
alweer beschermd door de gong
tegen mn watervalletjes van woorden

slaaplekker
bonne journée
buenas noches

(Geluk)

een volle druppel (Geluk)

Wat is een volle druppel?
Heb er uit de lucht zien vallen,
heb ze als dauw op bloembladeren zien hangen,
heb ze uit ogen zien komen, en uit injectienaalden.

Wat is een druppel?
Water, damp of vergoten?
Of gewoon een stukje zee
dat ons al dan niet gezouten een bezoekje brengt?

een gedigghie met veel
haakjes met een puntje onder
vraagteken?
juist?
tekens die vragen

en ineens de hoofdletters afwezig
wegens luie vingers
dankzij ’t internet
geen emoties geen regels

njetnobody can say
"hem nog nooit geblèt"
maar door al die ellentrikkendraden
mag geen druppel nat verdwalen
of ’t hele land ligt plat

wie zijn nu de sterksten?
die druppeltjes, vlokjes, ijsblokjes
welke nattigheid ook
of wij met ons 76% water?
de Polen die smelten

tenzij we sjokolade sturen
… verdwaald in eige woorde …

welkom op
Bloebloegaga
de laatste planeet
voorbij Andromodea
waar’t warm water
nog NIET uitgevonden is

dus waar je je leven veilig kunt stellen     mits
een eerlijke koffieboon
pindanoot mango & rubberbandje van je auto
mits een eerlijke cacauboon of vriendschap
mits mits mist de t de miss of is miss inde mist mits
http://bloebloegaga.be
en ff voortblaren
verderbladeren
voor de purifiteinen

vooral volgende enkele regels
vrede begint bij het niet meer angstig te zijn
voor onbekende mensen of dingen
maak van de hele wereld je thuis
en van alle mensen je familie

zodat niets en niemand je nog vreemd is
en angst zou kunnen inboezemen

niet de spiegel of de foto
niet je herinneringen
goede minder goede allemaal
niet degene die buiten je leeft: je derde oog

zelfs draken
kunnen me geen angst aanjagen
omdat ze broeders of zusters zijn van onze fantasiën
het enige door de mens geschapen:
dromen fantasiën en zogenaamd fatsoen

al dan niet te boek gesteld
al dan niet ter canvas geschilderd
al dan niet op elpee of dévédé
op harde schijf en grijze cel (door en voor mensen bediend en gediend)

einde
hoor vogeltjes fluiten
buiten of in mn oren

leeg deccenium

beslissen of bestaan. Beest zijn of opgevreten worden. Heb poessie te onderhouden, dus heb linkeronderbeen en drie rechtse ribben afgestaan, morgen gaat m’n linkerarm eraan. En de eventuele overshot aan billen die’k toch niet meer nodig heb. Eigenlijk wil ‘k ook m’n intussen onnuttige vingers te veil zetten. Maar daar zitten geen nieren noch lever in, dus de kans dat ‘k daarmee m’n schulden kan afbetalen zijn practisch nihil. Maar de plaatselijke guiotinne werkt niet naar behoren. en de kabel van m’n koptelefoon is te kort om aan het groene en witte flesje te geraken. Druppelsgewijs wil ik m’n dronkenschap in ere houden. Heb land -en luchtmacht verslagen. heb op m’n eentje dit nieuwe jaar met zes uur en veertig minuten verslagen.
Of deze uren nemen mij te pakken.
Ze pakken maar wat hen toebekomt, ik voel me nog steeds niet ter beschikking. Weiger voorlopig het manneke met de zeis te volgen, gewoon uit aangeboren koppigheid, en m’n intelligente uitgehoest. ? Wie weet, hoe gezonder ‘k me voel hoe meer gehuegendingskes er verloren zijn.
Is dit het voorspel van andrometica, euh, paratrofia? simplicicity solutions for sich and absinthed minds? Paratrofia, absinthdoped 

Zonnewende

Eindelijk, het is zover, de zon begint merkbaar terug te rijzen. Zoals een brood of een taart. Over een weekje zijn de dagen al tien minuten langer. en de nachten korter natuurlijk (voor de nachtliefhebbers). Hou ook wel van de nachten en hun heldere sterren, maar blijkbaar zitten er in mn huid receptoren die zonlicht omzetten in een soort Prozac. Hope, faith and lov …. euh, sorry, op gebied van het laatste ben ik gepensioneerd. Hoop en vertrouwen heb ‘k nog genoeg, maar ben te beer-achtig geworden om nog lief te kunnen zijn. Natuurlijk zou het fijn zijn als iemand me nog ’s onder m’n baard zou kietelen, of lieve dingen in m’n oren fluistert. Maar heb mezelf op celibaat gezet. Waarom? vraag ik me ook af, maar zolang ‘k er over nadenk heb ‘k er gelukkig fysiek geen last meer van.
Natuurlijk buiten m’n dromen gerekend. Ah, die zijn soms zo mooi da’k er met spijt en moeite uit wakker word. Gelukkig kan’k soms genieten van een heerlijke siësta, waarin de droom van de laatste nacht zich gewoon verderzet. ………
Nu ‘k erover nadenk, ben eigelijk al voor een stukje in m’n dromen aan’t leven, of leeft de droom m’n leven? Waar is het begin en waar is het einde?
Zal jullie iets verraden, begin noch einde bestaan. Het einde begint bij het begin, en het einde ook. Het begin eindigt bij het einde, en het begin ook.
We zullen nooit dezelfde "ik" zijn die we ooit geweest zijn, maar we maken allen deel uit van dat ene gemeenschappelijke dat we allen hebben: "het leven, de wil tot existeren".
We zijn van worm tot bacterie, we zijn van kikkervisje tot olifant. We zijn allemaal van atoompjes gemaakt die ooit in een gloeiende ster geboren zijn. We zijn elkaar, waarom elkaar nog pijn doen of elkaar dit tijdelijke leven ontnemen? Vanwege dat egoo’tje dat zelfs slaplantjes onderling laat vechten voor dar éne zonnestraaltje meer?
Ons egoo’tje is slechts verbonden aan die bepaalde keten van atomen die we onderling denken in eigendom te hebben. Rijk of arm, ontbinden zullen we allemaal. Maar laat ons verder musiceren, tekenen, liefhebben en aan dit leventje vasthouden. Alle kunstobjecten zullen ooit vergaan, maar kunst en leven zullen altijd bestaan. We zijn geen objecten noch individuën. Maar individueel kunnen we af en toe zijn, proberen de hemel of de eeuwigheid in het tijdelijke leven te projecteren.
Moge het ons allen goed gaan in dat stukje tijdslijn dat we algemeen als 2010 zullen benoemen. (niet allemaal natuurlijk, er zijn ook andere kalenders dan degene die wij in dit klenie stukje van de wereld gebruiken)
Lieve groetjes aan allen, wou da’k dit in alle talen ter wereld kon schrijven. Gewoon, love to all and everything

Eenzaamheid, Meerzaamheid

Het is weer lang geleden dat ik de toetsies nog ‘ns aangeraakt heb, buitenom om naar de sexy meisjes op het net te kijken. Maar welke man doet dat niet? Hier zit ik nu voor het venster van de wereld, en toch voel ik me zo eenzaam, zelfs als het kot hier vol mensen zit. eenzaamheid is gewoon de winter inhet hart, en zoals de winter komt en passeert, zo komt ook de zomer en … Daarom alleen zou ‘k definitief naar Afrika willen vertrekken, voor al die lieve glimlachen, voor al die vreugde ondanks de miserie. Maar ik zit hier vast met een berg schulden die ik met een bulldozer nog niet aan de kant geschoven krijg. En m’n longetjes, door het jaren roken en blowen kan ‘k’t klimaat misschien niet meer aan. Maar liever daar sterven dan hier levensloos rotten. Mis mn familie daar. Sorry, moet stoppen met schrijven want mn ogen zijn te betraand