Category: Zomaar


Amour

Filed under: Zomaar — 1 reactie
19 februari 2010
l’Amour

amour
du mal
la lutte

incompri par les amants
mes chèrs enfants
amour par distance
sans finances

amour comme jamais avant
par l’inconnu des vents

amour
amour

heb geen franse woorden
geen duitse noch engelse

weet alleen ‘k hou van je Monia
c’est tous qui compte
je t’aime Monia
comme on se connais
toute la vie

je t’aime Monia
comme … je ne sais pas quoi
i speak not french, je ne parle pas anglais
please, give me a chance

pour vaincre ton coeur
pour un peu de ton odeur

Inch Allah
je viendra

je viendra
à pied ou avion

tu me manque
déjà
maintenant
et avenir

je te démande
tu veux devenir ma femme?
je te démande
tu veux être ma compagnonne?

pour se promener
vers le fin de nos vies
pour promener
vers de soleil
qui se baise?

tu veux vraiment
te veillir avec le mec
que je suis?
Monia
je te demande
je te démande pour la vie

Monia
Monia
je ’t aime
j’aime
j’aime
je ne sais pas quoi

je ne parle pas le francophone
ni l’ararabe
mais je t’aime
sans questions

Monia, je t’aime
avec tout le chaleur
que mon ceour peut te donner
STP ne me laisse pas tomber

je suis amoureux
de toi Monia
et toi aussi
tu connais la monde
je ne veux plus attendre

je connais la vie
ne me parle pas
je connias Monia
ne me parle pas

je t’aime comme tu vas comme tu es
ne parlons pas du passée
ne parlons pas du ma
ne parlons pas des rèves cassées

parlons de nötres rèves
parlons
d’un future ensemble
parlons de la fini
de cette poem

parlons de nos future
dès rèves
je t’aime Monia

Reactie

reizen (door ruimte tijd en bedorven liefde)

Filed under: Amusement, Dromen, Geen categorie, Gezondheid en welzijn, Hobby's, Music, Reizen, Travel, Verhaaltjes, Zomaar — 1 reactie
17 februari 2010
shuipzuiten
reizen
ruimte
tijdno time
nergens heen
overal
nooit geweest

ooit geweest
nooit gezien
gedeeld
verslonden

ogen
mond
oren
vogelgefluit

verworden
verdorven
door ’t leven gehard
uitgevlakt

nooit meer
nooit neen nooit
liefde is illusioneel
liefde is een mensenscheet

een hartstocht
uit begeerte geboren
nergens ontstaan
liefde

buitenecht’lijk kind
liefde
haat en begeerte
liefde
schuld van all’s

liefde rottigheid
liefde dikke kloten
liefde weggegooid
liefde

liefde
oorzaak van pijn
genot en vrees
reis liefde rijs

Reactie

oorlog (ofschoon we in vrede lijken te leven)

Filed under: Zomaar — Plaats een reactie
29 januari 2010
opel antwerpen
renault vilvoorde
fn luik
minerva en belgique

hoe klein we zijn
belgjes vlaminksjes
duizend bommen en granaten
vissen zonder gra ….

naten of graten?
bellechique of belziek?
bel zonder boe of bah
belle sans frique

belle pais
de mes couilles
belle belchique?
beau quel’quoi?

belfrique
que qoui?

c’est moi, ça va?

Reactie

in the temple of love, never found never built

Filed under: Zomaar — 1 reactie
23 januari 2010
eerste brug
hout en roestend ijzer
hoorde d’ ouderen praten
over oorlog en bommen

jaaaren- en nacht-merries erna
volwassenheid voorbij
krakend hoestend en puffend
mn ouwe vrienden achterna

die oorlog en honger hadden geleefd
die voortdurend en overal
oorlog en bedreiging zien
zagen voor de meeste van hen

de Goden zijn huns weegs
hun vleugels schitterend
in alle zonnen van het heelal

laat allen die nooit oorlog gezien hebben er geen maken

Reactie

vereisten des levens (of als titel)

Filed under: Zomaar — 1 reactie
18 januari 2010
vereiste

verijsd verrezen bevroren of ontdooid
koud of warm
reukloos of stinkend
temperatuur-afhangend

geesten eisen niets
tenzij in je dromen
nachtmerries of dagezels
geen hunner kan je leven raken

koud noch warm
rijk noch ….
ach hoe afgezaagd
geesten zitten in flessen en in dromen

in bloemen bergen zeeën en bomen
in geluk en verdriet
in lachen en een traan
niets zal ooit (alweer afgezaagd)

als samenstelling der atoompjes die we zijn
hebben we elkaar allang verslonden
geconsumeerd
en als secundair produkt weer afgegeven

laat dit een nutteloze poging zijn
tot poëzie en venijn
tot het uitbraken van ons eigen verleden
onze oorsprong

gesprongen oren
gebarsten knoken
maagzuur en nutteloze erecties
dromen bepalen ons leven

zoals bij’t ontwaken
de draak met z’n enorme kaken
ons houdt in de greep
van tandpasta en de zeep

draken demonen geesten
en al uit fantasie ontsproten
ze bestaan
uit brons of koper gegoten

gewild of ongewild
rijmelarijën en smartlapperij
hoort bij het leven als
peper en kandij

weet en besef da wa ‘k doe
onzinnig is en energieverslindend
geen internet zonder atoompjes te splijten
zonder fossielen te verstoken

ben een stinkerd een rijke stinkerd
nutteloos en overbodig
maar
maar

probeer zoveel mogelijk
in’t ilegale te leven
zo zondig al maar kan
wetten te overtreden

wetten opgelegd
door nucliair winstbejag
door economie en gezag
ook al in holland geboren, ben gebelgd

door winstbejag
en zinloos gezag

statenloos
verbolgen
gekromd
door werk of luiheid

einde
schluss

Reactie

lege Muse

Filed under: Zomaar — Plaats een reactie
7 januari 2010
Muse
aan of af
wezig

muse
weg
met
de
bel

hebbe jullie gluk
alweer beschermd door de gong
tegen mn watervalletjes van woorden

slaaplekker
bonne journée
buenas noches

Reactie

(Geluk)

Filed under: Zomaar — 2 reacties

een volle druppel (Geluk)

Wat is een volle druppel?
Heb er uit de lucht zien vallen,
heb ze als dauw op bloembladeren zien hangen,
heb ze uit ogen zien komen, en uit injectienaalden.

Wat is een druppel?
Water, damp of vergoten?
Of gewoon een stukje zee
dat ons al dan niet gezouten een bezoekje brengt?

een gedigghie met veel
haakjes met een puntje onder
vraagteken?
juist?
tekens die vragen

en ineens de hoofdletters afwezig
wegens luie vingers
dankzij ’t internet
geen emoties geen regels

njetnobody can say
"hem nog nooit geblèt"
maar door al die ellentrikkendraden
mag geen druppel nat verdwalen
of ’t hele land ligt plat

wie zijn nu de sterksten?
die druppeltjes, vlokjes, ijsblokjes
welke nattigheid ook
of wij met ons 76% water?
de Polen die smelten

tenzij we sjokolade sturen
… verdwaald in eige woorde …

welkom op
Bloebloegaga
de laatste planeet
voorbij Andromodea
waar’t warm water
nog NIET uitgevonden is

dus waar je je leven veilig kunt stellen     mits
een eerlijke koffieboon
pindanoot mango & rubberbandje van je auto
mits een eerlijke cacauboon of vriendschap
mits mits mist de t de miss of is miss inde mist mits
http://bloebloegaga.be
en ff voortblaren
verderbladeren
voor de purifiteinen

vooral volgende enkele regels
vrede begint bij het niet meer angstig te zijn
voor onbekende mensen of dingen
maak van de hele wereld je thuis
en van alle mensen je familie

zodat niets en niemand je nog vreemd is
en angst zou kunnen inboezemen

niet de spiegel of de foto
niet je herinneringen
goede minder goede allemaal
niet degene die buiten je leeft: je derde oog

zelfs draken
kunnen me geen angst aanjagen
omdat ze broeders of zusters zijn van onze fantasiën
het enige door de mens geschapen:
dromen fantasiën en zogenaamd fatsoen

al dan niet te boek gesteld
al dan niet ter canvas geschilderd
al dan niet op elpee of dévédé
op harde schijf en grijze cel (door en voor mensen bediend en gediend)

einde
hoor vogeltjes fluiten
buiten of in mn oren

Reactie

leeg deccenium

Filed under: Zomaar — 3 reacties
1 januari 2010
beslissen of bestaan. Beest zijn of opgevreten worden. Heb poessie te onderhouden, dus heb linkeronderbeen en drie rechtse ribben afgestaan, morgen gaat m’n linkerarm eraan. En de eventuele overshot aan billen die’k toch niet meer nodig heb. Eigenlijk wil ‘k ook m’n intussen onnuttige vingers te veil zetten. Maar daar zitten geen nieren noch lever in, dus de kans dat ‘k daarmee m’n schulden kan afbetalen zijn practisch nihil. Maar de plaatselijke guiotinne werkt niet naar behoren. en de kabel van m’n koptelefoon is te kort om aan het groene en witte flesje te geraken. Druppelsgewijs wil ik m’n dronkenschap in ere houden. Heb land -en luchtmacht verslagen. heb op m’n eentje dit nieuwe jaar met zes uur en veertig minuten verslagen.
Of deze uren nemen mij te pakken.
Ze pakken maar wat hen toebekomt, ik voel me nog steeds niet ter beschikking. Weiger voorlopig het manneke met de zeis te volgen, gewoon uit aangeboren koppigheid, en m’n intelligente uitgehoest. ? Wie weet, hoe gezonder ‘k me voel hoe meer gehuegendingskes er verloren zijn.
Is dit het voorspel van andrometica, euh, paratrofia? simplicicity solutions for sich and absinthed minds? Paratrofia, absinthdoped 

Reactie

Zonnewende

Filed under: Zomaar — 2 reacties
24 december 2009
Eindelijk, het is zover, de zon begint merkbaar terug te rijzen. Zoals een brood of een taart. Over een weekje zijn de dagen al tien minuten langer. en de nachten korter natuurlijk (voor de nachtliefhebbers). Hou ook wel van de nachten en hun heldere sterren, maar blijkbaar zitten er in mn huid receptoren die zonlicht omzetten in een soort Prozac. Hope, faith and lov …. euh, sorry, op gebied van het laatste ben ik gepensioneerd. Hoop en vertrouwen heb ‘k nog genoeg, maar ben te beer-achtig geworden om nog lief te kunnen zijn. Natuurlijk zou het fijn zijn als iemand me nog ’s onder m’n baard zou kietelen, of lieve dingen in m’n oren fluistert. Maar heb mezelf op celibaat gezet. Waarom? vraag ik me ook af, maar zolang ‘k er over nadenk heb ‘k er gelukkig fysiek geen last meer van.
Natuurlijk buiten m’n dromen gerekend. Ah, die zijn soms zo mooi da’k er met spijt en moeite uit wakker word. Gelukkig kan’k soms genieten van een heerlijke siësta, waarin de droom van de laatste nacht zich gewoon verderzet. ………
Nu ‘k erover nadenk, ben eigelijk al voor een stukje in m’n dromen aan’t leven, of leeft de droom m’n leven? Waar is het begin en waar is het einde?
Zal jullie iets verraden, begin noch einde bestaan. Het einde begint bij het begin, en het einde ook. Het begin eindigt bij het einde, en het begin ook.
We zullen nooit dezelfde "ik" zijn die we ooit geweest zijn, maar we maken allen deel uit van dat ene gemeenschappelijke dat we allen hebben: "het leven, de wil tot existeren".
We zijn van worm tot bacterie, we zijn van kikkervisje tot olifant. We zijn allemaal van atoompjes gemaakt die ooit in een gloeiende ster geboren zijn. We zijn elkaar, waarom elkaar nog pijn doen of elkaar dit tijdelijke leven ontnemen? Vanwege dat egoo’tje dat zelfs slaplantjes onderling laat vechten voor dar éne zonnestraaltje meer?
Ons egoo’tje is slechts verbonden aan die bepaalde keten van atomen die we onderling denken in eigendom te hebben. Rijk of arm, ontbinden zullen we allemaal. Maar laat ons verder musiceren, tekenen, liefhebben en aan dit leventje vasthouden. Alle kunstobjecten zullen ooit vergaan, maar kunst en leven zullen altijd bestaan. We zijn geen objecten noch individuën. Maar individueel kunnen we af en toe zijn, proberen de hemel of de eeuwigheid in het tijdelijke leven te projecteren.
Moge het ons allen goed gaan in dat stukje tijdslijn dat we algemeen als 2010 zullen benoemen. (niet allemaal natuurlijk, er zijn ook andere kalenders dan degene die wij in dit klenie stukje van de wereld gebruiken)
Lieve groetjes aan allen, wou da’k dit in alle talen ter wereld kon schrijven. Gewoon, love to all and everything
Reactie