neen, geen titel. ik doe niet mee met het tituleren van vergankelijke rotzooi

september 2007

nix deugt nog in mijn ogen.

Maar het nix zou niet bestaan?

iets bestaat niet.

Le néant n’existe pas.

Dus leegte is ook een opvulling.

Maar het deugt niet. …

Ben gewoon niet in harmonie met de vibes des levens, …

oude onderdelen in een motor durven ook

wel ‘ns anders te vibreren dan de rest,

teken dat ze versleten zijn en aan vervanging toe.

Tenzij ‘k één of ander chemisch olietje gebruik dat

dan weer zo zwaar belastend is voor het milieu

dat ik er m’n achterkleinkinderen allerlei kankers mee bezorg.

Neen bedankt, laat me dan maar m’n ouwe

dagen roesten op de eeuwige schrootvelden.

Herfst, een ode aan de roest.

Dit zou pas een mooie titel

geweest zijn voor dit stukje.

Maar mijn typisch opvliegende ego

moest en zou persé

eerst z’n gal leegspuwen

in de eerste regels.