oef, ben

ff verzeild geraakt

tussen al die witte zeilen

die zich zuid-oostwaarts richten.

kaap Hoorn

en zeker verre Goede Hoop vandaan.

Koortsen noch vleien hebben ons

vanwege vele goden en

vooral godinnen niet Kunnen weerstaan.

Telkens weer dit bloed waarmee ze zich lijken te vestigen.

Niet de levenden,

doch de doden hebben veel zulke door mens en ziel verlaten

hun verdere leven kunnen opdoen,

Leven, ontdekken en reizen

is’t weinige wa’t leven me nog onttrekt

Gewoon één poot verder zetten dan

wa’k zeleve nie geriskeerd heb.

Zoon is al dood.

Voor wie moet’t’kj”t nog laten?

voor beroepsmensen?

Die ervan moeten leven?

Voor alle inkomens die’k nu ineens trek????

Herinner me nog nachten langs de straten

zonder slaapzak wegens gejat.

Herinner me feesten diep in garages

volledig uitgebrand maanden geleden

Jaren intussen en celluloiden verbrand

Feesten, durf er niet meer aan te denken.

Elke dag was een feest.

Gewoon omda zowel

morgen als gisteren een feest zijn.

En hoe’k’t doe?

Hoesten alsof de duivel zelve

zich achterop m’n rug niet aflatend

me desondanks gehuurd paard

gehuurde schoenen

een man van een daalder waard

alsof de duvel z’n schaduw onwaard

als het licht een nachtegaal

ontregeld als haan de bioklok ontregeld

lust voorbij om woorden te vlechten

als harteroosjes

voorbijvaar

zo goed als mogelijk elke ellende voorbij

blijf denken dat elk

bij elk

Probleem

aux suivant du tout